คุณเคยสงสัยไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเสื้อผ้าและผ้าห่มเมื่อคุณโยนทิ้ง? ดังนั้นจึงชัดเจนว่านี่เป็นคำถามที่สำคัญ! เนื้อผ้าบางชนิด เช่น ฝ้ายและขนแกะ สามารถย่อยสลายทางชีวภาพได้ หมายความว่าพวกมันสามารถสลายตัวกลับคืนสู่ธรรมชาติได้ในที่สุด แต่เนื้อผ้าบางประเภท เช่น พลาสติกโพลีเอสเตอร์และไนลอน ไม่สามารถสลายตัวได้ง่ายเช่นนั้น ผ้าเหล่านี้ biodegradable non woven fabric และอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมได้มาก
ส่วนใหญ่เวลาที่ผู้คนทิ้งเนื้อผ้าที่ไม่ย่อยสลายได้ พวกมันจะไปลงเอยที่สถานทิ้งขยะ ในสถานทิ้งขยะ ขยะจะถูกฝังไว้ใต้ดิน มันเหมือนหลุมใหญ่ที่เต็มไปด้วยขยะ เนื้อผ้าที่ไม่ย่อยสลายได้อาจใช้เวลานานมากในการแตกตัวในสถานทิ้งขยะ — บางครั้งเป็นร้อยปี ในขณะที่มันถูกทิ้งไว้ในสถานทิ้งขยะ สารเคมีพิษจะระเหยออกมาและซึมเข้าสู่ดินและอากาศ สารเคมีเหล่านี้สามารถทำให้พืชและสัตว์ในบริเวณรอบข้างไม่ปลอดภัย ซึ่งเป็นสิ่งที่เราทุกคนควรห่วงใย
ผ้าที่ไม่ย่อยสลายทางชีวภาพไม่เพียงแต่จะทำร้ายสิ่งแวดล้อมในที่ฝังกลบขยะเท่านั้น แต่เมื่อมนุษย์ทิ้งขยะหรือโยนของทิ้งไว้นอกที่กำหนด ผ้าที่ไม่ย่อยสลายทางชีวภาพอาจเข้าไปอยู่ในธรรมชาติได้ มันอาจติดอยู่บนต้นไม้ หรือในลำธารและแม่น้ำ ซึ่งสามารถทำอันตรายต่อสัตว์ป่าและระบบนิเวศ ซึ่งมีความสำคัญต่อการรักษาสุขภาพและความสมดุลของโลกของเรา
ในกรณีนี้ ชิ้นผ้าที่นกบินเข้ามาใกล้ อาจเสี่ยงต่อการติดอยู่ และทำให้เกิดอันตรายแก่ตัวเองได้ ซึ่งอาจทำให้นกมีความยากลำบากในการหากินหรือหลบหนีจากผู้ล่า เช่น เจ้าเหมียวหรือนกชนิดอื่น หากปลาว่ายเข้าไปในชิ้นผ้า พวกมันอาจถูกจับติดและตายได้ สิ่งนี้ไม่เพียงแต่กระทบต่อปลาเอง แต่ยังกระทบต่อระบบนิเวศทั้งหมดในลำธารหรือแม่น้ำ ซึ่งพึ่งพาสิ่งมีชีวิตทั้งหมดทำงานร่วมกันเพื่อความอยู่รอด
จากผลิตภัณฑ์ผ้าทั้งหมด ประมาณ 60% เป็นผ้าที่ไม่ย่อยสลายทางชีวภาพ เช่น เพรลอน ซึ่งเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่ออนาคตของโลกของเรา และเมื่อมีคนซื้อเสื้อผ้าหรือผ้าห่มที่ทำจากผ้าเหล่านี้มากขึ้น ก็จะเกิดขยะเพิ่มขึ้น การกำจัดขยะเหล่านี้สามารถทำให้ที่ฝังกลบเต็มไปด้วยขยะและสร้างความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ยังอาจทำร้ายสัตว์ป่าและระบบนิเวศ ซึ่งทั้งสองอย่างนี้มีความสำคัญต่อชีวิตของเรา
ไมโครพลาสติกเป็นอันตรายอย่างมากต่อสิ่งแวดล้อม มันสามารถเข้าไปในน้ำที่เราดื่มและอากาศที่เราหายใจ ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเรา สัตว์ก็สามารถกินมันได้เช่นกัน ซึ่งอาจทำให้พวกมันเจ็บป่วยหรือแม้กระทั่งตาย นี่เป็นความจริงที่น่าเศร้าเพราะความเสียหายไม่ได้จำกัดอยู่แค่สัตว์เท่านั้น แต่ยังขยายไปถึงมนุษย์ด้วย เราควรหาทางเลือกอื่นแทนผ้าที่ไม่ย่อยสลายทางชีวภาพซึ่งก่อให้เกิดมลพิษจากไมโครพลาสติก
หากเราทุกคนคิดที่จะยึดมั่นในเนื้อผ้าที่ไม่สามารถย่อยสลายทางชีวภาพได้ เราก็สามารถช่วยประหยัดสิ่งแวดล้อมจากมลพิษและป้องกันความรำคาญต่างๆ ได้มาก เช่น ตัวอย่างของผ้าไผ่ ไผ่เป็นพืชที่เจริญเติบโตเร็วกว่าต้นไม้ทั่วไป โดยอาจเติบโตได้ถึงสองฟุตต่อวัน นอกจากนี้ยังสามารถแปรรูปเป็นผ้าที่นุ่มและคงทน ซึ่งสามารถย่อยสลายทางชีวภาพได้ จึงจะสลายตัวเองตามธรรมชาติ ผ้าไผ่ยังเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเพราะการปลูกไผ่ใช้น้ำและสารเคมีอันตรายน้อยกว่าฝ้ายมาก